39 Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». 40 Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? 41 My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». 42 I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». 43 Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju».

Łk 23, 39-43

Nasze życie duchowe zaczyna się oczywiście od słuchania, gdy siedzimy u stóp [Pana]. Zawsze jesteśmy na początku. […] Jeżeli zaczniemy się rzucać, zakrzykniemy „Dzięki, Panie Jezu, teraz ja będę dla Ciebie działać”, to niestety nic nam nie wyjdzie, bo nie mamy jeszcze łask potrzebnych do działania; nawet nie proszono nas, żebyśmy cokolwiek robili. Istnieje więc bardzo ważny pierwszy etap – odpoczynek w Bogu. […] Sam Pan mówi do każdego z nas: „Odpocznij, słuchaj mnie, a ja będę cię przemieniał.”