10 W końcu bądźcie mocni w Panu – siłą Jego potęgi. 11 Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. 12 Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. 13 Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. 14 Stańcie więc [do walki] przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, 15 a obuwszy nogi w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju. 16 W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. 17 Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże6 – 18 wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych.

Ef 6, 10-18

Nasze życie duchowe zaczyna się oczywiście od słuchania, gdy siedzimy u stóp [Pana]. Zawsze jesteśmy na początku. […] Jeżeli zaczniemy się rzucać, zakrzykniemy „Dzięki, Panie Jezu, teraz ja będę dla Ciebie działać”, to niestety nic nam nie wyjdzie, bo nie mamy jeszcze łask potrzebnych do działania; nawet nie proszono nas, żebyśmy cokolwiek robili. Istnieje więc bardzo ważny pierwszy etap – odpoczynek w Bogu. […] Sam Pan mówi do każdego z nas: „Odpocznij, słuchaj mnie, a ja będę cię przemieniał.”